Ligowa jesień za nami, a każda z drużyn Stadionu Śląskiego ma za sobą lepsze i gorsze momenty. Poprosiliśmy szkoleniowców “Zielonych” o wytypowanie najlepszych meczów w wykonaniu ich podopiecznych. Oto “TOP 11” spotkań naszych drużyn w minionych miesiącach zdaniem szkoleniowców.

Rocznik 2007/2008:

K.S. Stadion Śląski Chorzów – Górnik Piaski 4:0 (3 liga śląska seniorów)
“Śmiało typowałbym zwycięskie starcie z Górnikiem Piaski. Wygraliśmy 4:0 z drużyną walczącą o bezpośredni awans. Zdominowaliśmy rywala, dyktowaliśmy warunki gry, kontrolowaliśmy mecz” – Dawid Miłkowski

GKS Katowice – K.S. Stadion Śląski 3:4 (I liga Wojewódzka A1)
“Przełomowy mecz w minionej rundzie. Wyjazdowe spotkanie pokazało, że jesteśmy w stanie rywalizować i wygrać z każdym przeciwnikiem w tym sezonie. Przegrywaliśmy do 17 minuty 2:0, ale swoją determinacją oraz dobrą grą doprowadziliśmy do wyniku 2:4. Mecz toczył się w bardzo dobrym tempie, w końcówce straciliśmy bramkę na 3:4 i było dosyć nerwowo, ale udało nam się odeprzeć ataki “Gieksy” i w ostatecznym rozrachunku wygraliśmy z głównym kandydatem do awansu do Makroregionu. Ten mecz zbudował w nas pewność siebie oraz pokazał kierunek w którym chcemy podążać” – Bartosz Stachowiak.

Rocznik 2009:

Ruch Chorzów S.A. – K.S. Stadion Śląski Chorzów 0:1 (I Liga Wojewódzka B1)
“To były ważne derby z Ruchem Chorzów, wygrane przez nas 1:0 po szybko strzelonej bramce. Odpowiedzialnie prowadziliśmy grę i solidnie realizowaliśmy założenia, a do tego zagraliśmy na zero z tyłu, co dodatkowo podkreśla wartość tego zwycięstwa.” – Krzysztof Ciasto.

MKS SMS Oświęcim – K.S. Stadion Śląskim Chorzów 0:4 (II Liga Wojewódzka B1)
“Mecz z ówczesnym liderem  zagraliśmy bardzo konsekwentnie, kombinacyjnie oraz z dużą determinacją, co przełożyło się na pewne zwycięstwo 4:0. Chłopaki pokazali świetną jakość, strzelając wiele bramek zespołowi, który do tej pory bardzo dobrze się bronił. Dzięki temu wygraliśmy wysoko i wskoczyliśmy na fotel lidera, a drużyna jeszcze mocniej uwierzyła, że może utrzymać się na szczycie.” – Krzysztof Ciasto.

Rocznik 2010:

Zagłębiak Dąbrowa Górnicza – K.S. Stadion Śląski 0:6 (II Liga Wojewódzka B1)
“Mecz z sąsiadem w tabeli, przeciwko starszym kolegom z Dąbrowy, był najbardziej kompletny. Utrzymaliśmy wysoką jakość i tempo przez całe spotkanie i nie przesadzę mówiąc, że miał on potencjał na wynik dwucyfrowy. W pierwszej połowie z wielu dogodnych sytuacji, wykorzystaliśmy zaledwie jedną – chyba tę najmniej oczywistą. W tym spotkaniu zgadzało się wszystko. W większości meczów w tym sezonie budowanie akcji opieraliśmy na grze bocznymi sektorami, a tego dnia świetnie wychodziło nam też granie środkiem pola. Byliśmy bardzo różnorodni w fazie ataku. W bronieniu zagraliśmy na przysłowiowe “zero z tyłu”, nie dopuszczając przeciwników do zbyt wielu wejść w nasze pole karne. Jakość naszej gry utrzymała się na tak samo wysokim poziomie po dokonaniu zmian. Można było być naprawdę dumnym z akcji rozgrywanych przez chłopaków” – Piotr Bryk.

Rocznik 2011:

K.S. Stadion Śląski Chorzów – Górnik Zabrze 2:0 (Centralna Liga Juniorów U-15)
“Trudno było mi wybrać jeden mecz, ale stawiam na wygraną 2-0 z Górnikiem Zabrze. W tym meczu zagraliśmy świetną pierwsza połowę i ofiarnie broniliśmy oraz kontrowaliśmy w drugiej. W konsekwencji wygraliśmy z bardzo mocnym rywalem. Muszę jednak wspomnieć również o zwycięskim starciu Odrą Opole. Wygraliśmy aż 6:1, wyróżniłbym to spotkanie jako pokaz siły, determinacji i pewności siebie w wykonaniu mojego zespołu” – Tomasz Klimas.

K.S. Stadion Śląski Chorzów – Raków Częstochowa 3:0 (I Liga Wojewódzka C1)
“Zdecydowanie nasze najlepsze spotkanie z rywalem, z którym wcześniej zremisowaliśmy sparing na samym początku obozu przygotowawczego. Tamto spotkanie skończyło się remisem, do ligowego meczu nasz zespół podchodził bardzo pozytywnie nakręcony, z konkretnym planem na mecz. Było to jedno z tych spotkań, przy których od samego początku czułem ogromny spokój, bo bez względu na wynik widziałem, że zespół jest dobrze przygotowany pod każdym względem i jako jedność stawia czoła rywalowi, który mimo że grał wieloma zawodnikami z rocznika młodszego, jest wiodącą marką na Śląsku. Wygraliśmy zasłużenie, a takie spotkania, w któych wszystko odpowiednio funkcjonuje od samego początku, od realizacji planu na mecz po końcowy wynik to przyjemność sama w sobie” – Kamil Kolebski.

Rocznik 2012:

UKS Ruch Radzionków – K.S. Stadion Śląski Chorzów 2:4 (II Liga Wojewódzka C2)
“Mecz wyjazdowy, który stał się takim kołem napędowym w całym procesie ligowym i treningowym tego zespołu. Mecz bardzo dobry pod kątem skuteczności oraz walki o każdy centymetr boiska a więc elementów, których brakowało w wielu wcześniejszych spotkaniach. Taka postawa pozwoliła nie tylko podnieść morale zespołu, a wynik był obrazował to, jak dobrze udało się zagrać mecz ligowy i zgarnąć 3 punkty. Był to też moment zmian personalnych i kilku roszad na pozycjach, które mimo wielu przeszkód pozwoliły zostać nam na szczeblu 2 ligi wojewódzkiej” – Michał Pawlik.

Rocznik 2013:

K.S. Stadion Śląski Chorzów – Bumerang Ruda Śląska 4:2 (III Liga Wojewódzka D1)
“Najlepszy mecz, który dotychczas zagraliśmy pod każdym kątem. Wygraliśmy 4-2, demonstrując zaangażowanie, determinację i dyscyplinę taktyczną na wysokim poziomie. W pamięć szczególnie zapadło przygotowanie i odpowiedź na sposób gry przeciwnika, czyli reakcja na jego dalsze podania. Świetnie reagowaliśmy na pomysł rywala i zasłużenie zwyciężyliśmy to spotkanie.” – Tomasz Wieczorek.

Rocznik 2014:

Raków Częstochowa – K.S. Stadion Śląski Chorzów 2:2 (I Liga Wojewódzka D2)
„Spotkanie pokazało, że mimo ogromnej jakości piłkarskiej przeciwników dzięki odwadze, zaangażowaniu i nieustępliwej walce potrafiliśmy dorównać im w kluczowych momentach. Sama jakość piłkarska meczu była bardzo wysoka jak na tę kategorię wiekową. Szkoda jedynie bramki straconej w ostatniej minucie, ale ten mecz i tak potwierdził, jak duży potencjał ma nasza drużyna.” – Miłosz Węglarz.

K.S. Stadion Śląski Chorzów – Ruch Chorzów 1:2 (III Liga Wojewódzka D2)
„Mecz z Ruchem Chorzów, mimo że przegrany u siebie, miał bardzo nietypowy przebieg. W drugiej części spotkania w zaledwie jedną minutę straciliśmy dwie bramki, co całkowicie odmieniło jego obraz. Przez większą część meczu prezentowaliśmy się jednak świetnie, utrzymując wysoki poziom gry i kontrolując wiele fragmentów, dlatego końcowy wynik nie oddaje naszej dobrej postawy. Mimo porażki byłem z zawodników naprawdę dumny.” – Miłosz Węglarz.

Około 250 najmłodszych adeptów futbolu z Akademii Stadionu Śląskiego bawiło się w sobotę na obiektach “Kotła Czarownic” przy okazji klubowych “Mikołajek”. To kolejna edycja tradycyjnej imprezy dla dzieci spod znaku “Zielonej eSki”.

Dzieci, które zebrały się w jednej z sal Stadionu Śląskiego przez dwie godziny doskonale bawiły się w oczekiwaniu na przybycie Świętego Mikołaja. Grupa Animo-Anima przygotowała szereg zabaw, angażujących tych najmłodszych i tych odrobinę starszych. Całą imprezę poprowadził Kuba Kurzela – konferansjer i spiker, pracujący m.in. przy meczach Reprezentacji Polski, Ruchu Chorzów, a także największych eventach w całym kraju.

W atmosferze pełnej uśmiechu i ekscytacji “Zieloni” doczekali się przybycia Mikołaja. Ten zjawił się oczywiście z workiem wypchanym prezentami. Z upominkami wyszedł każdy z uczestników sobotniej imprezy, na każdego po intensywnej zabawie czekał również pyszny poczęstunek. Święty Mikołaj już zapowiedział swoją przyszłoroczną wizytę, na którą dzieciaki z naszej Akademii już niecierpliwie czekają!

Sobotnie “Mikołajki” były niezwykle udaną i niezapomnianą imprezą. Za pomoc, bez której to wydarzenie nie mogłoby się udać, dziękujemy naszemu partnerowi – firmie Helimed.

Najstarsi zawodnicy Stadionu Śląskiego mają za sobą pierwszą rundę w roli beniaminka seniorskiej okręgówki. “Zieloni” z roczników 2007 i 2008 z powodzeniem rywalizowali również w I wojewódzkiej lidze juniorów starszych. Zdaniem trenera Dawida Miłkowskiego jesień należy uznać za udaną.

– Czego po awansie z A-klasy dowiedzieli się o sobie nasi juniorzy po awansie i rywalizacji z mocniejszymi, seniorskimi zespołami?

– Dawid Miłkowski, trener juniorów starszych Stadionu Śląskiego: Przede wszystkim tego, że to poziom, z którym nie mamy problemu z rywalizacją. Możemy z powodzeniem walczyć z najlepszymi, co pokazywały wyniki osiągane z czołówką ligi. Dopiero zbieramy jednak doświadczenie, jego deficyt powodował u nas problemy z zespołami ustawionymi niżej. W efekcie brakowało nam rytmu w punktowaniu. To powinno poprawić się w drugiej rundzie. Bez wątpienia poziom ligi okręgowej w stosunku do A-klasy jest zdecydowanie wyższy, ale naszych zawodników umiejętności zdecydowanie na niego wystarczają. Naszym zadaniem na jesień było wejść do ligi, poznać ją i w bezpiecznym dystansie od dolnych rejonów rywalizować z każdym z rywali. To się udaje, choć oczywiście mogło być dużo lepiej. W drugiej części sezonu chcemy punktować zdecydowanie regularniej.

– Dobre wyniki z czołówką nie budzą ambicji, by wykonać na kolejne kroki w przód?

– Zdecydowanie budzą! W mentalnym podejściu nie zauważyłem u naszych zawodników lekceważenia niżej notowanych rywali, ale brakowało im jeszcze obycia. Dlatego punkty traciliśmy głównie z zespołami o mniejszych umiejętnościach. Poznajemy tę ligę i już szukamy wniosków na kolejne rundy i sezony. Nie chodzi mi o to, że cel na bieżące rozgrywki już został zrealizowany, ale musimy systematycznie stawiać kolejne kroki. Pomyśleć o czymś więcej i walka z jeszcze silniejszymi przeciwnikami byłaby super sprawą dla klubu. Czujemy, że w konfrontacjach ze ścisłą czołówką złapaliśmy sporo punktów, a nawet minimalnie przegrywając rywalizowaliśmy z nimi na dobrym poziomie. To świadczy o tym, że możemy wieszać sobie poprzeczkę coraz wyżej.

– Jak rozkłada się wiek zawodników, którzy muszą radzić sobie ze zdecydowanie starszymi na ogół rywalami?

– Prym w okręgówce wiedli zawodnicy z rocznika 2008, część z nich na moment przystąpienia do rozgrywek nie miała więc nawet 17 lat! Oczywiście regularnie grali też nasi podopieczni z rocznika 2007. W tym sezonie nie posiłkowaliśmy się natomiast wyróżniającymi graczami z rocznika 2009. Ekipa trenera Krzysztofa Ciasto ma swoje cele w młodszej kategorii wiekowej i podjęliśmy decyzję, by mogli skupić się na ich realizacji, bo radzą sobie świetnie.

– Czy dla zawodników kończących wiek juniora okręgówka jest pierwszym testem w kontekście przejścia do dorosłej piłki?

– Pamiętam, że trzeba było ich trochę przekonać do naszej wizji, w której wiosną stawialiśmy przede wszystkim na awans z A-klasy. Myślę, że chłopcy nie mieli świadomości tego, na jakich trafią zawodników w okręgówce. Byli przyzwyczajeni do tego niższego poziomu i faktu, że w naszej akademii nie tak dawno priorytetem była liga A1. Wiele klubów zdecydowało się jednak na podobną drogą, na którą i my wkroczyliśmy. W tym wieku rywalizacja nawet w niższych ligach seniorskich lepiej przygotowuje do seniorskiej codzienności. Spotykamy się oczywiście z inną charakterystyką rywali pod względem taktycznym, czy wydolnościowym, za to takiego doświadczenia i obycia jak u niektórych “okręgówkowych” rywali z ligową przeszłością nie poznamy w ligach młodzieżowych. Widziałem, że bywali tym zaskoczeni. Chłopców trzeba było uświadomić, że ten poziom będzie zdecydowanie inny niż w A-klasie i warto próbować. Taka polityka pozwoliła na dużo lepszą płynność w przejściu do seniorów, co jest bezcenne w perspektywie ich wejścia do dorosłych szatni.

– Najlepszy mecz, jaki zagrała Twoja drużyna minionej jesieni?

– Śmiało typowałbym zwycięskie starcie z Górnikiem Piaski. Wygraliśmy 4:0 z drużyną walczącą o bezpośredni awans. Zdominowaliśmy rywala, dyktowaliśmy warunki gry, kontrolowaliśmy mecz. Mogliśmy być również dumni z meczu z Sarmacją Będzin. Z mojej perspektywy to był jeszcze mocniejszy przeciwnik, w rywalizacji z którym skutecznie goniliśmy wynik i mieliśmy naprawdę dobre okazje do tego, by i to spotkanie rozstrzygnąć na swoją korzyść.

– Rocznik 2007/08 to również drużyna osiągająca solidne wyniki w lidze A1. Jak duże są rotacje między zespołami rywalizującymi na tych poziomach?

– Są regularne, dlatego zawsze omijam nazewnictwo pierwszy/drugi zespół. To po prostu drużyny złożone z graczy, którzy w danym cyklu prezentują się w określony sposób w treningu. Liga A1 to ciągle najwyższy szczebel juniorski w naszym silnym województwie, mocne marki, na ich tle też zrobiliśmy tam super robotę. Nasi zawodnicy wiedzą, że w danym momencie mogą przegrywać wewnętrzną rywalizację, ale zawsze mają szanse na poprawę i udowodnienie, że to im należy się miejsce w okręgówce. Pokazywaliśmy wielokrotnie, że ta droga jest otwarta dla każdego. Jednocześnie postawiliśmy jesienią na jasną zasadę – w danym cyklu meczowym każdy bierze odpowiedzialność za swoją ligę. Nie próbowaliśmy grać w jeden weekend tymi samymi graczami w obu ligach, by budować wyniki w lidze juniorów. Nauczyliśmy się, że to źle wpływa na podejście, mentalność oraz po prostu siłę i zdrowie podopiecznych. W lidze okręgowej jest trzon, który praktycznie nie “schodził” do A1, o pozostałe miejsca w tej drużynie rywalizowała spora grupa zawodników. Finałem były powołania na weekendowe mecze. Wiemy już, że to była bardzo dobra polityka. Każdy z zawodników musiał nieść odpowiedzialność za wynik swojej drużyny ze świadomością, że musi dawać z siebie “maksa”, by zrobilć postęp. Nie ma między naszymi zawodnikami przepaści, więc zimą droga do “okręgówki” znów będzie otwarta dla wszystkich.

Uważam, że w lidze juniorów spisaliśmy się bardzo solidnie. Mieliśmy mocny początek, zbudowaliśmy nim fundament, dzięki któremu dalej mogliśmy spokojnie rywalizować i określić rundę jako poprawną. W obu ligach za jesień dałbym szkolne 4+. Były mecze, z których dało się wyciągnąć więcej, trochę punktów oddaliśmy zbyt łatwo, ale nie możemy być niezadowoleni. Cieszy mnie również dyspozycja w końcówce pierwszej części sezonu. Często runda kończy się tak, że widać, zespół “jedzie na oparach”. Tymczasem my do końca czuliśmy, że moglibyśmy grać jeszcze zdecydowanie dłużej.

– Od tego sezonu Ty odpowiadasz za ligę okręgową, zaś Bartosz Stachowiak za ligę juniorów starszych. Jak sprawdził się podział obowiązków dotyczących poszczególnych rozgrywek?

– Myślę, że to się sprawdziło. Chłopcy potrzebują stabilnego, stałego wsparcia. Reagowaliśmy jednak z Bartkiem wspólnie i na bieżąco. Początkowo dzieliliśmy się w treningu na dwa zespoły, ale w zależności od potrzeb i sytuacji kadrowej na bieżąco to korygowaliśmy. Współpraca z trenerem Bartkiem świetnie się układa, a myślę, że wiosną wciąż będzie się jeszcze mocnej docierać.

– Jakie są plany najstarszej drużyny Stadionu zimowy okres przygotowawczy i cele na rundę wiosenną?

– Na wiosnę chcielibyśmy poprawić naszą systematykę tak, by zwiększyć średnią punktową. Wciąż mamy apetyty na więcej. Mamy świadomość, że wydolność i przygotowanie będą naszym atutem. Trenujemy pięć razy w tygodniu, zaś w weekendy zbieramy doświadczenie meczowe. Możemy mieć wobec siebie określone oczekiwania. W rundzie rewanżowej chcemy zakręcić się w górnej części tabeli w okręgówce i wciąż budować spokojną pozycję w lidze juniorów A1. W tym celu mamy zaplanowanych sporo sparingów tak, by absolutnie każdy dostawał kolejne, równe szanse walki o miejsce w zespole i dobrze przygotował się do wiosny. W marcu chcemy być gotowi i od razu zacząć z wysokiej dyspozycji.